“Het midden-eiland van een rotonde is een stuk niemandsland, een vacuüm in een overvol landschap, het oog van de storm. En dat blijkt om annexatie te schreeuwen, om identiteit, om invulling en betekenis”

In een dorpje ergens op de wereld wordt een rotondekunstwerk geplaatst. Bij de bewoners en omgeving zet deze verandering iets in gang. Een scout vindt iets om zijn enorme verantwoordelijkheidsgevoel bij neer te leggen, een zakenvrouw ziet haar uitweg uit een vastgeroest leven en een schoonmaakster heeft eindelijk iets om voor te zorgen. Hier stond eerst niets is absurdistische en tragikomische bloemvertelling over toe-eigening, projectie en het verlangen om speciaal te zijn.